Braća Grim su Jakob i Vilhelm, poznati po zbirci nemačkih bajki "Dečje i kućne priče", kao i mnogih drugih izdanja i Ludvig Emil Grim, treći brat, slikar i profesor umetnosti koji je uglavnom ilustrovao njihove knjige.
U vreme kada su živela braća Grim, Sveto Rimsko Carstvo je propalo, a Nemačka nije još postojala, već se sastojala od stotina državica koje je jedino zajednički jezik povezivao. Upravo su braća Grim svojim delima hteli pripomoći da se stvori nemački identitet, radeći, između ostalog, na vrlo obimnom nemačkom rečniku u 33 sveske, koji je bio prvi veliki korak u stvaranju standardnog nemačkog jezika i koji je još uvek autoritet za nemačku etimologiju.
Emil Grim (autoportret)
Ipak, najpoznatiji su po bajkama. Jakob i Vilhelm Grim objavili su prvo izdanje zbirke bajki, “Dečje i kućne priče ”, 1812. godine, da bi narednih 40 godina bilo objavljeno još 17 izdanja, od kojih je svako pretrpelo određene izmene, te je oko 50 bajki iz prvog izdanja potpuno izbačeno ili drastično promenjeno - kao na primer "Kako su se deca igrala klanja" u kojoj se grupa mališana igra mesara i svinje, sa jezivim ishodom u kom dečak zakolje svog mlađeg brata pre nego što ga majka u besu izbode nožem ili priča o Zlatokosoj koja pita majku zašto joj je odeća postala pretesna nakon strasnih zagrljaja svog princa. Izvorne bajke su bile brutalnije i dinamičnije. U njima se osećao snažni i naivni duh usmene tradicije, bez hrišćanske sentimentalnosti i puritanske ideologije koje su Grimovi kasnije dodali.
Originalno izdanje prve zbirke nije bilo (i pored naziva “Dečje i kućne bajke”) namenjeno deci ili široj čitalačkoj publici. Grimovi su to smatrali za naučno i istraživačko delo i tek nakon drugog izdanja su odlučili da prirede kraću verziju za porodice srednje klase, što je dovelo do cenzurisanja većine bajki.
Tokom 1970. godine u Nemačkoj su bajke braće Grim uvrštene u školsku lektiru, a u 20. veku zadržale su status druge po redu među najpopularnijim knjigama, odmah iza Biblije. Međutim, nije uvek tako bilo. Neposredno po završetku Drugog svetskog rata bajke su bile zabranjene u nemačkim školama, pod izgovorom da je u njima pronađen koren nacizma, dok su u toku rata (a i ranije) bile proganjane od Engleza tvrdnjom da su pomogle da Nemci svoju decu nauče "raznim vrstama varvarizama". Ipak, za vreme progona, priče braće Grim našle su svoje mesto u Holivudu, pod okriljem Volta Diznija, kao što je „Snežana“, koja je u animiranom filmu iz 1937. godine dobila naziv „Snežana i sedam patuljaka“.
(KLIKOM DO BAJKE) Ћирилица
U vreme kada su živela braća Grim, Sveto Rimsko Carstvo je propalo, a Nemačka nije još postojala, već se sastojala od stotina državica koje je jedino zajednički jezik povezivao. Upravo su braća Grim svojim delima hteli pripomoći da se stvori nemački identitet, radeći, između ostalog, na vrlo obimnom nemačkom rečniku u 33 sveske, koji je bio prvi veliki korak u stvaranju standardnog nemačkog jezika i koji je još uvek autoritet za nemačku etimologiju.
Emil Grim (autoportret)
Ipak, najpoznatiji su po bajkama. Jakob i Vilhelm Grim objavili su prvo izdanje zbirke bajki, “Dečje i kućne priče ”, 1812. godine, da bi narednih 40 godina bilo objavljeno još 17 izdanja, od kojih je svako pretrpelo određene izmene, te je oko 50 bajki iz prvog izdanja potpuno izbačeno ili drastično promenjeno - kao na primer "Kako su se deca igrala klanja" u kojoj se grupa mališana igra mesara i svinje, sa jezivim ishodom u kom dečak zakolje svog mlađeg brata pre nego što ga majka u besu izbode nožem ili priča o Zlatokosoj koja pita majku zašto joj je odeća postala pretesna nakon strasnih zagrljaja svog princa. Izvorne bajke su bile brutalnije i dinamičnije. U njima se osećao snažni i naivni duh usmene tradicije, bez hrišćanske sentimentalnosti i puritanske ideologije koje su Grimovi kasnije dodali.
Originalno izdanje prve zbirke nije bilo (i pored naziva “Dečje i kućne bajke”) namenjeno deci ili široj čitalačkoj publici. Grimovi su to smatrali za naučno i istraživačko delo i tek nakon drugog izdanja su odlučili da prirede kraću verziju za porodice srednje klase, što je dovelo do cenzurisanja većine bajki.
Tokom 1970. godine u Nemačkoj su bajke braće Grim uvrštene u školsku lektiru, a u 20. veku zadržale su status druge po redu među najpopularnijim knjigama, odmah iza Biblije. Međutim, nije uvek tako bilo. Neposredno po završetku Drugog svetskog rata bajke su bile zabranjene u nemačkim školama, pod izgovorom da je u njima pronađen koren nacizma, dok su u toku rata (a i ranije) bile proganjane od Engleza tvrdnjom da su pomogle da Nemci svoju decu nauče "raznim vrstama varvarizama". Ipak, za vreme progona, priče braće Grim našle su svoje mesto u Holivudu, pod okriljem Volta Diznija, kao što je „Snežana“, koja je u animiranom filmu iz 1937. godine dobila naziv „Snežana i sedam patuljaka“.
(KLIKOM DO BAJKE) Ћирилица