Kjerkegor, danski filozof, esejist, teolog i religiozni pisac. Najčešće je pisao pod pseudonimima i trećina njegovih spisa se odnosi na religiju. Smatra se da je bio prvi egzistencijalista, odnosno preteča tog pravca.
Najznačajniji je danski filozof i prozni pisac, a jedan je od važnijih predstavnika takozvanog danskog zlatnog doba kulture (1800 – 1850) kojem su pripadali, između ostalih, Andersen , Ekersberg, Torvaldsen…
Kjerkegorov društveni život je bio siromašan dok mu je duhovni bio izuzetno bogat, ali pun konflikata. Bio je duboko religiozan, ali u večitoj tražnji za pravim hrišćanstvom, što ga je često dovodilo do duševnih posrnuća i melanholije. Bio je ljubitelj opere, grčko – rimske kulture i nemačke filozofije.
Otac mu je bio verski fanatik kojemu je umrlo petoro od sedmoro dece za njegovog života i kada mu je umrla i (druga) žena, koja mu je pre braka bila služavka, postao je ubeđen da ga prati božja kazna zbog pragreha i da mu ni preostalih dvoje dece neće doživeti 33 godine. Rukopis Serena Kjerkegora, objavljenog u godini smrti svog oca, Beleške preživelog, mogu se razumeti samo u kontekstu poznavanja tih činjenica.
Prerane smrti braće i sestara, kao i smrt oca, koji mu je bio pored Regine Olsen najvažniji u životu, a koji mu je dao religiozno objašnjenje toga, izazvali su u njemu potres koji ga nije napuštao do kraja života.
Regina Olsen
U svojoj 24-oj godini Kjerkegor upoznaje deset godina mlađu Reginu. Ljubav je bila obostrana što je dovodilo do sve češćih poseta Kjerkegora porodici Olsen i na kraju do veridbe. Svega nekoliko dana nakon veridbe Kjerkegor počinje da sumnja u svoju sposobnost da usreći Reginu i posle nekog vremena šalje pismo sa vereničkim prstenom i raskida veridbu. To Reginu nije previše ražalostilo i ubrzo se udaje za drugog. Kjerkegor više nije nikada ni pokušao da upozna drugu ženu.
Nakon toga odlazi u Berlin gde pre svega sluša predavanja Šelinga, ali razočaran njime vraća se u Dansku.
U trenutku smrti Kjerkegor jedva da je bio poznat i u rodnom Kopenhagenu. Tek kada Georg Brandes, takođe Danac, objavljuje kritiku o Kjerkegoru u Lajpcigu, istovremeno na nemačkom i danskom, Evropa počinje da upoznaje dela velikog filozofa. Tada se i Niče upoznaje sa Kjerkegorovom filozofijom. Zanimljivo je da se sve do tridesetih godina dvadesetog veka Kjerkegorova dela nisu mogla naći na drugim jezicima sem na nemačkom.
Kjerkegorov društveni život je bio siromašan dok mu je duhovni bio izuzetno bogat, ali pun konflikata. Bio je duboko religiozan, ali u večitoj tražnji za pravim hrišćanstvom, što ga je često dovodilo do duševnih posrnuća i melanholije. Bio je ljubitelj opere, grčko – rimske kulture i nemačke filozofije.
Otac mu je bio verski fanatik kojemu je umrlo petoro od sedmoro dece za njegovog života i kada mu je umrla i (druga) žena, koja mu je pre braka bila služavka, postao je ubeđen da ga prati božja kazna zbog pragreha i da mu ni preostalih dvoje dece neće doživeti 33 godine. Rukopis Serena Kjerkegora, objavljenog u godini smrti svog oca, Beleške preživelog, mogu se razumeti samo u kontekstu poznavanja tih činjenica.
Prerane smrti braće i sestara, kao i smrt oca, koji mu je bio pored Regine Olsen najvažniji u životu, a koji mu je dao religiozno objašnjenje toga, izazvali su u njemu potres koji ga nije napuštao do kraja života.
Regina Olsen
U svojoj 24-oj godini Kjerkegor upoznaje deset godina mlađu Reginu. Ljubav je bila obostrana što je dovodilo do sve češćih poseta Kjerkegora porodici Olsen i na kraju do veridbe. Svega nekoliko dana nakon veridbe Kjerkegor počinje da sumnja u svoju sposobnost da usreći Reginu i posle nekog vremena šalje pismo sa vereničkim prstenom i raskida veridbu. To Reginu nije previše ražalostilo i ubrzo se udaje za drugog. Kjerkegor više nije nikada ni pokušao da upozna drugu ženu.
Nakon toga odlazi u Berlin gde pre svega sluša predavanja Šelinga, ali razočaran njime vraća se u Dansku.
U trenutku smrti Kjerkegor jedva da je bio poznat i u rodnom Kopenhagenu. Tek kada Georg Brandes, takođe Danac, objavljuje kritiku o Kjerkegoru u Lajpcigu, istovremeno na nemačkom i danskom, Evropa počinje da upoznaje dela velikog filozofa. Tada se i Niče upoznaje sa Kjerkegorovom filozofijom. Zanimljivo je da se sve do tridesetih godina dvadesetog veka Kjerkegorova dela nisu mogla naći na drugim jezicima sem na nemačkom.
