Carl Gustav Jung, švajcarski psiholog i psihijatar, dugogodišnji Freudov saradnik, osnivač je analitičke psihologije u kojoj se razlikuju dva sloja nesvesnoga: lično nesvesno i kolektivno nesvesno.
Jungova psihologija dala je značajne rezultate u interpretaciji mitoloških i religijskih simbola. Njegova dela imaju jak uticaj u mnogim područjima kulturnog stvaralaštva. Jungov je uticaj vidljiv u delima Mircea Eliadea, Josepha Campbella, Ericha Neumanna, Hermanna Hessea… Njegova su dela brojna i tematski raznovrsna.
Jungov model psihe uključuje nekoliko glavnih delova:
- ego ili svesno biće- identično Freudovoj definiciji ega
- lično nesvesno ili dinamičko skladište poriva, frustracija, strepnji i želja pojedinca
- kolektivno nesvesno, rezervoar nesvesnih sadržaja nastao tokom ljudske evolucije
Poslednji deo je najkontroverzniji i odvaja Jungovu psihologiju od ostalih varijanti psihoanalize i približava je filozofskim učenjima. Jung je kolektivno nesvesno u početku zamišljao kao skladište nesvesnih psihičkih sadržaja koji bi bili odlika pojedinih nacija, rasa ili kultura, u skladu s neoromantičnim razmišljanjima s početka 20. veka. Po tom bi kolektivno nesvesno kod psihoanalize Francuza uzrokovalo pojavu drugačijih svesnih psiholoških obrazaca nego kod Nemaca. Ipak, Jung je napustio tu definiciju i prihvatio onu kojoj bi primereniji naziv bio univerzalno nesvesno. Po Jungu, kolektivno nesvesno sadrži arhetipove ili univerzalne praoblike od kojih su glavni: Sopstvo, Animus, Anima i Sena. Ti su arhetipovi nalik na ideje ili forme u Platonovoj filozofiji.
Da skratimo priču, ispod imate knjigu Psihologija i alhemija, gde vas Jung vodi kroz religijsko- psihološku problematiku alhemije.
Klikom do KNJIGE
