U prvom razdoblju svojeg stvaranja protestuje protiv životne besmislenosti, a u drugom razdoblju sve se više javlja mistična aura te se odaje proučavanju istočnjačke i zapadnjačke mistike. Obilje finih zapažanja, paradoksa i duhovitih izlaganja, a zapostavljanje fabule i likova, daju njegovim romanima i pričama esejistički karakter. Roman Vrli novi svet objavio je 1932. godine i po mnogima to je njegovo najbolje delo. Ovaj roman uspostavlja podžanr poznat kao antiutopija.
Radnjom smeštena u London 26-og veka, ova antiutopija predviđa oblikovanje društva eugenikom i učenjem u nesvesnom stanju. Oblikovani svet bi se mogao smatrati i utopijom – ljudi su srećni, zdravi i tehnološki napredni. Društvo je hedonističko te teži postizanju sreće putem promiskuitetnog seksa i droge Some, a ostvarivanje sreće je potpomognuto eliminisanjem čestih izvora ljudskog nezadovoljstva – porodice, umetnosti, , književnosti, religije i filozofije. Glavni lik dela je John the Savage, pojedinac rođen u primitivnom rezervatu Svetske države, koji se spletom okolnosti sreće s modernom civilizacijom.