Fjodor Mihajlovič Dostojevski (1821 - 1881), ruski književnik, poznat kao jedan od prvih predstavnika psihološkog realizma u evropskoj književnosti.
Dostojevski je u mladosti bio radikalni protivnik ruskog carskog režima, te je godine 1849. uhapšen, osuđen na smrt i u trenutku lažnog pogubljenja pomilovan te poslan na dugogodišnju robiju u Sibir. To je iskustvo s vremenom dovelo do evolucije njegovih političkih stavova od liberalizma prema konzervativizmu. Dostojevski je bio poznat kao patološki kockar, što je imalo bitan uticaj na njegov književni rad - bilo kao inspiracija, bilo kao poticaj na pisanje kako bi pokrio finansijske gubitke.
Njegovi romani, poput Zločina i kazne i Braće Karamazovih se smatraju inspiracijom za egzistencijalistički pravac filozofije u 20. veku.
Dostojevski je, dakle, imao problem sa kockom. Tako je i jedno od njegovih najpoznatijih dela, „Zločin i kazna“ napisano u rekordno kratkom roku i brzo objavljeno da bi uspeo da isplati kockarske dugove, a pošto ih je otplatio ponovo je ostao gotovo bez novca. Roman mu je doneo slavu, ali ga nije spasao bede. Izdavač ga ucenjuje, nudi tri hiljade rubalja za pravo da izdaje njegova dela, ali uz obavezu da napiše još jedan roman. Nemajući izbora, Dostojevski je pristao. U isto vreme je napisao i knjigu „Kockar“ da bi zadovoljio ugovor sa svojim izdavačem. Postao je kasnije “ubeđeni“ hrišćanin i veliki protivnik filozofije nihilizma, tako da ga crkva smatra svojim. Koliko je ko u pravu – Dostojevski i crkva vam kroz sopstvena dela odgovaraju, ma koliko mrtvi bili.
